امـــان عصر

وبلاگ مذهبی در رابطه با مولا صاحب الزمان(عج)

امـــان عصر

وبلاگ مذهبی در رابطه با مولا صاحب الزمان(عج)

درباره من

عصر یک جمعهء دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟ چرا آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظهء باران نرسیده است؟ و هر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است. بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است؟ چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟ دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد،فقط برد، زمین مرد، زمین مرد، خداوند گواه است،دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است، ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی، برسد کاش صدایم به صدایی...! عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس، تو کجایی گل نرگس؟ به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است ز جنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم، مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم، عظمی به تنت رخت عزا کرده ای ای عشق مجسم! که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت. نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت، به فدای نخ آن شال سیاهت به فدای رخت ای ماه! بیا صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی،آجرک الله! عزیز دو جهان یوسف در چاه، دلم سوخته از آه نفس های غریبت، دل من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده، همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه خودت زیر رکابت ببری تا بشوم کرب و بلایی، به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد، نگهم خواب ندارد، قلمم گوشه دفتر غزل ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق بیچارهء دلدادهء دلسوخته ارباب ندارد؟! تو کجایی؟ تو کجایی شده ام باز هوایی،شده ام باز هوایی به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی، تو خودت کرب و بلایی، قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی...تو کجایی...! ادامه...

آمار : 223022 بازدید Powered by Blogsky

تفسیر سوره ممتحنه (1)

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین...اعوذ بالله من الشیطان الرجیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

یا ایها الذین امنوا لا تتخذوا عدوى و عدوکم‏اولیاء تلقون الیهم بالمودة و قد کفروا بما جائکم من الحق یخرجون‏الرسول و ایاکم ان تؤمنوا بالله ربکم ان کنتم خرجتم جهادافى سبیلى و ابتغاء مرضاتى تسرون الیهم بالمودة و انا اعلم بما اخفیتم وما اعلنتم و من یفعله منکم فقد ضل سواء السبیل× ⁽¹⁾

این سوره مبارکه به نام‏«سوره ممتحنه‏»است و مدنیه هم هست واین که این سوره را«ممتحنه‏»مى‏گویند-مثل اغلب سور-به مناسبت‏مطلبى است که در ضمن سوره آمده است. آن مطلب،مطلبى است که‏در آیه دهم خواهد آمد راجع به زنانى که از مکه مهاجرت مى‏کردند و به‏مدینه مى‏آمدند و احیانا کسانى هم بودند که از شوهران کافر خودشان‏فرار مى‏کردند یعنى شوهرى به کفر و عناد خودش باقى مى‏ماند و زنى مسلمان مى‏شد و بعد از آنجا فرار مى‏کرد و مى‏آمد در میان مسلمین.آیه‏مى‏فرماید اگر زنان مؤمنه‏اى اینچنین هجرت کردند و نزد شما آمدند،آنها را از نظر ایمانشان بیازمایید و امتحان کنید و اگر مطلب حقیقت بوداینها را دیگر به سوى شوهرهاى کافرشان باز نگردانید.(درباره خود آیه‏بعد بحث مى‏کنیم.) یک قسمت هم البته بعد مى‏آید راجع به بیعت زنان‏با پیغمبر که دستور مى‏دهد اگر زنان براى بیعت آمدند با چه شرایطى باآنها بیعت کن.ولى بیشتر آیات این سوره درباره مطلب دیگرى است که‏آن مطلب در آیات دیگر قرآن هم احیانا هست و شاید در هیچ جا به‏اندازه اینجا مفصل بیان نشده است و آن مساله ولاء کفار است‏یعنى‏پیوند و دوستى با کافران و با دشمنان دین و ایمان و قهرا با دشمنان‏مؤمنین و مسلمین داشتن.اینجا دو مقدمه کوچک باید عرض کنم.

ادامه دارد

سعید یکشنبه 10 آبان‌ماه سال 1388 ساعت 00:58

6 نظر

امـــان عصر

درباره من

روزانه‌ها

پیوندها

دسته‌ها

ابر برجسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تفسیر سوره ممتحنه (1)

تفسیر سوره ممتحنه (1)