نقش سرزمین سوریه در آخرالزمان چیست ؟

تاریخ شامات

این سرزمین یکی از قدیمی‌ترین نقاط مسکونی آسیاست که در هزاره سوم قبل از میلاد، قوم «سامی آموری» در آن زندگی می‌کردند. در تاریخ قبل از میلاد مسیح، سوریه بارها در دست قدرت‌های بزرگ جهانی چرخیده تا آنکه در سال 63 میلادی به دست حکومت روم شرقی افتاده است. این سرزمین تا زمان فتح شدن در زمان ابوبکر تحت نفوذ دولت بیزانس بوده است.(1)

در زمان پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، سپاه اسلام در غزوه موته با سپاه مسلح رومیان روبه‌رو شدند و مقدمات نفوذ به شام فراهم شد. در سال یازدهم هجری پیغمبر سپاهی به فرماندهی اسامه بن زید به همراه بزرگان صحابه روانه شام کردند ولی در همین روزها ایشان رحلت فرمودند. در زمان ابوبکر مسلمانان یرموک را فتح کردند.(2) معاویه در زمان عمر حکومت دمشق را به دست گرفت و بیشتر شهرهای شام را فتح کرد.(3)

در زمان جنگ جهانی اوّل با ورود عثمانی، ملّیون عرب زمینه را برای رهایی از چنگال ترکان آماده دیده، شروع به فعالیت کردند. پس از شکست عثمانی در جنگ جهانی، مردم سوریه امیرفیصل بن حسین را به عنوان پادشاه برگزیدند امّا در سال1920 نیروهای فرانسه، سوریه و لبنان را به اشغال خود درآوردند و با رأی جامعه ملل تحت قیمومیت فرانسه درآمد،(4) در نهایت ژنرال ماترو فرمانده فرانسه آزاد در سال1941، استقلال و تأسیس جمهوری سوریه را اعلام کرد.(5)

موقعیت جغرافیایی

کشور سوریه با 180،185کیلومتر مربع وسعت (هشتاد و سومین کشور جهان) در نیمکره شمالی، در جنوب غربی قاره آسیا، در کنار دریای مدیترانه و در همسایگی کشورهای ترکیه در شمال، عراق در شرق و جنوب شرقی، اردن در جنوب، فلسطین در جنوب غربی و لبنان درغرب واقع گردیده است.

وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه‌ای از نشانه‌های الهی آشکار می‌شود، پرسیدند: ای امیرالمۆمنین آن نشانه چیست؟ فرمود: زمین‌لرزه‌ای در شام[سوریه] رخ می‌دهد که صد هزار نفر در اثر آن هلاک می‌گردند و این را خداوند رحمتی برای مۆمنان و عذابی برای کافران قرار می‌دهد. وقتی آن هنگام فرارسد، نظاره‌گر سوارانی دارای اسب‌هایی سفید و درفش‌های زرد رنگ، باشید که از مغرب روی می‌آورند تا وارد شام می‌شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می‌رسد

استان‌های سوریه

کشور سوریه دارای چهارده استان به شرح زیر می‌باشد:

1. دمشق، 2. ریف دمشق، 3. قنیطره، 4. درعا، 5. سویداء، 6. حمص، 7. طرطوس، 8. لاذقیه، 9. حماه، 10. ادلب، 11. حلب، 12. رقه، 13. دیرالزور، 14. حسکه، که در زیر به توضیح مختصری از برخی استان‌های مهم این کشور اکتفا می‌شود.

1. استان دمشق: پایتخت سوریه است. شهر دمشق را کهن‌ترین شهری که از قدیم به طور مداوم آباد بوده، دانسته‌اند. این شهر در قرن اوّل میلادی، مسیحی و یکی از مراکز مهمّ مسیحیان به حساب می‌آمده است. قوای اسلام در سال 14 ق. (قرن 7 م.) این شهر را به تصرف خود در آوردند. از سال 40 هجری که معاویه پس از شهادت حضرت علی (علیه السلام) زمام امور مسلمانان را در دست گرفت تا سال 132 ق. دمشق پایتخت بنی‌امیه بود. در این تاریخ با به قدرت رسیدن عباسیان شام اعتبار خود را از دست داد. از آثار تاریخی، دیدنی وزیارتی دمشق و حومه آن می‌توان به این موارد اشاره نمود: حرم حضرت زینب(سلام الله علیها)، حرم حضرت رقیه، بازار حمیدیه، کلیسای حضرت مریم، قلعه دمشق، کوه قاسیون، مسجد اموی و ... .

2. استان حلب: در مرکز این استان آثار تاریخی فراوانی وجود دارد که معروف‌ترین آن قلعه حلب است. این استان رونق فراوانی دارد. از القاب این شهر(الشهباء‌) است. حلب پایتخت اقتصادی و صنعتی سوریه شناخته می‌شود و صنعت نساجی در این استان رونق دارد. در این شهر آثار تاریخی فراوانی وجود دارد که معروف‌ترین آنها قلعه حلب است. از نظر جغرافیایی این استان در شمال سوریه واقع و رودخانه‌های فرات و عفرین از این استان می‌گذرد.

3. استان الرقه: جنگ صفین بین لشکر امام علی(علیه السلام) و معاویه در نزدیکی این شهر به وقوع پیوسته است. لذا مرقد جناب عمار یاسر از صحابه گرانقدر پیامبر اسلام در این شهر واقع و سالانه هزاران نفر از مسلمانان برای زیارت مرقد ایشان و اویس قرنی که در کنار ایشان مدفون است به این شهر می‌آیند. در زمان خلفای بنی عباس از رقه به عنوان پایتخت تابستانی استفاده می‌نمودند.

4. استان درعا: این استان با اردن هم مرز است. آرامگاه حضرت ایوب نبی(علیه السلام) در این استان قرار دارد. یکی از مناطق مهمّ این استان شهر بصری است که دارای آثار تاریخی فراوانی است از جمله دیر بحیراء، همان راهبی که افتخار زیارت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) در نوجوانی را یافت و این راهب بود که بعد از زیارت آن حضرت، خبر نبوت ایشان را به عبد المطلب ـ جد بزرگوارش ـ داد.

5. استان لاذقیه: بندر اصلی سوریه و نیز خرابه‌های شهر تاریخی اوگاریت در این استان واقع است. آثار تاریخی و دینی این استان عبارتند از: مسجد جامع، قلعه صلاح الدین، قلعه کهف، مسجد و جمعیت خیریه امام صادق(علیه السلام) و...

6. استان حمص: این استان با 41 هزار کیلومتر وسعت، بزرگ‌ترین استان سوریه از نظر مساحت می‌باشد و سومین استان سوریه از نظر جمعیت به حساب می‌آید. این استان از غرب با لبنان و از شرق با عراق و اردن همسایه است. مقبره و مسجد خالد بن ولید در این شهر قرار دارد.

در زمان پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، سپاه اسلام در غزوه موته با سپاه مسلح رومیان روبه‌رو شدند و مقدمات نفوذ به شام فراهم شد. در سال یازدهم هجری پیغمبر سپاهی به فرماندهی اسامه بن زید به همراه بزرگان صحابه روانه شام کردند ولی در همین روزها ایشان رحلت فرمودند. در زمان ابوبکر مسلمانان یرموک را فتح کردند. معاویه در زمان عمر حکومت دمشق را به دست گرفت و بیشتر شهرهای شام را فتح کرد

مذاهب و فرقه‌های مذهبی در سوریه

مسلمانان 86 درصد و مسیحیان حدود پنج درصد جمعیت سوریه را به خود اختصاص داده‌اند. حدود پنج هزار یهودی نیز در دمشق و اطراف آن زندگی می‌کنند و امّا در میان مسلمین، فرق مذهبی مختلفی در سوریه وجود دارند که پس از اهل سنت که اکثریت را تشکیل می دهند عبارتند از:

1. دروزیه: گروهی از غلات شیعه هستند که حدود یک میلیون نفر از جمعیت سوریه را تشکیل می‌دهند. فرقه دروزیه ترکیبی از عقاید شیعه، زرتشتی و مسیحی دارند.

2. علویان: آنان که خود را شیعه اثنی‌عشری می‌دانند، نزدیک به دو میلیون نفر هستند. علویان پست‌های حساس را در سوریه بر عهده دارند. شایان ذکر است علویان اغلب صحابه اولیه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از جمله عمار و یاسر، مقداد، سلمان و اباذر را قبول دارند و به آنان عشق می‌ورزند.

3. شیعه امامیه یا اثنی عشریه: بین دویست تا سیصد هزار نفر هستند. آنان در غرب «باب توما» در دمشق و قریه داریا زندگی می کنند و اکنون نیز قریه راویه و اطراف مرقد مطهر حضرت زینب(علیهاالسلام) محلّ سکونت بیشتر آنان گردیده است.(6)

احزاب‌ فعال‌ در سوریه

در سوریه احزاب با خطّ مشی‌های متفاوتی وجود دارد که عبارتند از: حزب سوسیالیست بعث، حزب کمونیست سوریه، حزب اتحاد سوسیالیست عرب، حزب جنبش سوسیالیست‌های عرب، حزب وحدت‌گرایی سوسیالیست، حزب وحدت‌گرای سوسیال دموکرات و جبهه ملی ترقی‌خواه که به اقتضای شرایط به توضیح بعضی از آنها پرداخته می‌شود.

ـ حزب اتحاد سوسیالیست عرب: تشکیلات‌ سیاسی‌ این‌ حزب‌ اساساً توسط‌ جمال‌ عبدالناصر در مصر در ژوئیه‌ 1962 ایجاد شد. عبدالناصر برای‌ گسترش‌ اندیشه‌ و افکار این‌ حزب‌ دستور تشکیل‌ شاخه‌های‌ دیگر آن را در چند کشور عرب‌ از جمله‌ سوریه‌ را صادر کرد. اعضای جنبش ناصری بر این باورند که برای‌ احیای‌ فکر ناصر که‌ بر پایه‌های‌ دموکراسی، سوسیالیسم‌ و ناسیونالیسم‌ عربی‌ استوار است، می‌باید روند مبارزه‌ و دستیابی‌ به‌ حقوق‌ ملت‌های‌ عرب‌ را پیش‌ برد. 

ـ حزب‌ جنبش‌ سوسیالیست‌های‌ عرب: این‌ جنبش‌ در نتیجه‌ انشعاب‌ از حزب‌ سوسیالیست‌ بعث‌ عرب‌ در سال‌ 1963 تشکیل‌ شد، شعارهایی‌ مانند حزب‌ بعث‌ سوریه‌ یعنی‌ اجرای‌ آزادی، وحدت‌ و سوسیالیسم‌ سر داد و خواهان اداره امور با یک شورا است. همچنین این حزب مخالف سرمایه داری و فئودالیسم است.

 ـ حزب‌ وحدت‌گرای‌ سوسیالیست: این‌ حزب‌ از همان‌ آغاز در کودتای‌ حزب‌ بعث‌ شرکت‌ داشت و شعارهایی‌ در حمایت‌ از کارگران، کشاورزان، نظامیان‌ رده پایین‌ و فرهنگیان‌ و ایجاد جامعه‌ سوسیالیستی‌ سر می‌داد.(7)

طیف جمعیتی سوریه

در این کشور به طور عمده عرب‌ها که‌ حدود 90 درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند زندگی می‌کنند (این تعداد شامل 400 هزار پناهنده‌ فلسطینی نیز هست). کردها که‌ 10 درصد باقیمانده جمعیت را تشکیل می‌دهند از تبار آریایی هستند و بیشتر در نواحی شمال شرقی و شمالی کشور زندگی می‌کنند. همچنین در این کشور اقلیت‌های کوچک زبانی آرامی (آشوری) و ارمن نیز زندگی می‌کنند.(8)

حضرت فرمود: «گرسنگی بر دو گونه است؛ عام و خاص. گرسنگی خاص در کوفه است که خداوند آن را ویژه دشمنان آل محمد(صلی الله علیه و آله) گرداند و آنان را هلاک سازد امّا گرسنگی عام، در شام خواهد بود و آن گرسنگی و ترسی است که تا آن زمان هرگز به آن گرفتار نشده‌اند، گرسنگی قبل از قیام قائم و وحشت و اضطراب بعد از قیام آن حضرت خواهد بود

سوریه و تحولّات آخرالزّمان

این منطقه در آستانه شورش سفیانی دچار مجموعه‌ای از فتنه‌ها و التهابات می‌شود که برخی از آنها با استفاده از روایات عبارتند از:

1. پدید آمدن فتنه‌ای برای همه مسلمانان و استیلای روم و ترک (غربی‌ها و روس‌ها) بر آنها.

2. به وجود آمدن فتنه‌ای ویژه در سرزمین شام که باعث اختلاف، ضعف و تنگناهای اقتصادی می‌گردد.

3. کشمکش و درگیری بین دو گروه اصلی قدرتمند در شام.

4. زلزله دمشق و ویرانی سمت غربی مسجد شهر و بعضی از گوشه‌های آن.

5. درگیری سه نفر از سران، بر سر قدرت در شام(ابقع، اصهب و سفیانی) و چیره شدن سفیانی بر آن دو و استیلای وی بر سوریه و اردن و یکپارچه شدن منطقه تحت فرمان او.

6. ورود نیروهای بیگانه به سرزمین شام.(9)

از جابر جعفی نقل شده است که از امام باقر(علیه السلام) درباره این گفته خدای سبحان سۆال شد که فرمود: «به راستی ما شما را با چیزهایی همچون، ترس و گرسنگی و کاهش مال، جان و میوه‌ها مورد آزمایش قرار می‌دهیم؛ صبر پیشگان را بشارت ده». حضرت فرمود: «گرسنگی بر دو گونه است؛ عام و خاص. گرسنگی خاص در کوفه است که خداوند آن را ویژه دشمنان آل محمد(صلی الله علیه و آله) گرداند و آنان را هلاک سازد امّا گرسنگی عام، در شام خواهد بود و آن گرسنگی و ترسی است که تا آن زمان هرگز به آن گرفتار نشده‌اند، گرسنگی قبل از قیام قائم و وحشت و اضطراب بعد از قیام آن حضرت خواهد بود.»(10)

روایتی که از امام باقر(علیه السلام) از امیر مۆمنان(علیه السلام) نقل شده است: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه‌ای از نشانه‌های الهی آشکار می‌شود، پرسیدند: ای امیرالمۆمنین آن نشانه چیست؟ فرمود: زمین‌لرزه‌ای در شام[سوریه] رخ می‌دهد که صد هزار نفر در اثر آن هلاک می‌گردند و این را خداوند رحمتی برای مۆمنان و عذابی برای کافران قرار می‌دهد. وقتی آن هنگام فرارسد، نظاره‌گر سوارانی دارای اسب‌هایی سفید و درفش‌های زرد رنگ، باشید که از مغرب روی می‌آورند تا وارد شام می‌شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می‌رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی‌ای از روستاهای دمشق را که به آن «حرشا» می‌گویند، در این هنگام فرزند هند جگر خوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می‌گیرد، در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) باشید».(11)

جنبش‌های ابقع و اصهب از جمله دیگر وقایعی است که در این ایام در شام رخ می‌دهد.

پی‌نوشت‌ها:

1. کورانی، علی، عصر ظهور، ص102.

2. بحارالانوار، ج52، ص229.

3. همان، ص253.

4.  همان، ص212.

5. عصرظهور، ص 106.

6. عتبات عالیات و سوریه، ص49.

7. همان.

8. عتبات عالیات و سوریه، ص38.

9. همان، ص40.

10. همان، ص45.

11. همان، ص46.